เทคนิคการถ่ายภามขนมหวาน
ขนมหวานๆ
มาแล้วจ้า....
ได้โอกาสไปถ่ายรูปขนมมาเลยเอามาให้ชมกันครับ งานนี้ทั้งผมและ ผบ. ช่วยกันดูช่วยกันถ่าย หวานมันฉันคือเธอมากๆ ถ่ายไปกินไป เล่นเอาน้ำตาลในเลือดขึ้นกันเลยทีเดียว 555
การถ่ายภาพอาหารนั้นเป็นการถ่ายภาพที่ผมสนใจมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้ถ่าย เนื่องจากการถ่ายภาพสไตล์นี้ส่วนตัวผมว่าต้องพึ่งความสามารถของ Food style list พอสมควร (เหมือนช่างแต่งหน้าทำผมนั่นแหล่ะเพียงแต่มาตกแต่งอาหารให้น่าทานแทนเท่านั้นเอง) จึงจะถ่ายอาหารให้ดูน่าทานได้ พอดีเพื่อนบ้านมาบอกให้ไปช่วยถ่ายขนมให้เพื่อนเค้าหน่อยพอดีเค้าทำขนมขายแล้วอยากได้ภาพถ่าย เลยรีบรับปากไปถ่ายให้ โดยคิดค่าตัวเป็นขนมหวานๆทั้งหลายนี่แหละ (ลาภปากจริงๆ 5555)
คราวนี้พอได้โอกาสถ่ายภาพขนมไทยโดยมีเจ้าของสินค้าและเพื่อนบ้านที่พามาเป็น
Food
style list ให้ด้วย (ฝีมือดีซะด้วยขอบอก)
งานนี้ถ่ายไปกินไป แบบเฮฮาเป็นกันเอง ^^ ซึ่งจริงๆ แล้วอาหารที่นำมาถ่าย(โดยเฉพาะในภาพโฆษณาทั้งหลาย) ส่วนใหญ่แล้วมักกินไม่ได้ เนื่องจากวัตถุประสงค์ในการทำมานั้นเพื่อการถ่ายทำเท่านั้น
โดยทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ออกมาดูสวยงามน่าทาน เช่น ไอศครีมอาจใช้มันบดผสมสีแทนไอศครีมของจริงที่สามารถละลายได้อย่างรวดเร็วเมื่อไม่ได้อยู่ในอุณหภูมิต่ำกว่า 0 องศา หรือการถ่ายขนมปังถ้าอยากให้ดูเหมือนเพิ่งออกจากเตานั้นเรามักใช้น้ำมันพืช หรืออาจใช้แลคเกอร์กระป๋องพ่นลงไปเพื่อให้ผิวมัน ดูเหมือนเพิ่งออกจากเตานั่นเอง
แต่คราวนี้ เจ้าของสินค้านั้นเอาของจริงมาถ่าย (ทำทองหยอดปลอมมันคงยากกว่่าของจริงนะ ว่ามั๊ย..) ก็ เลยถ่ายไปกินไป หวานปากจริงๆ
ประสบการณ์วันนั้นก็เลยอยากเอามาถ่ายทอดให้ฟังกันเอาเป็นว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันก็แล้วกันหรือใครมีอะไรเสริมก็รบกวนด้วยครับเพราะการเขียนครั้งนี้เป็นการเขียนด้วยทัศนคติส่วนตัวล้วนๆ ไม่ได้มีทฤษฎีอะไรมารองรับมากมาย ^^
งานนี้ถ่ายไปกินไป แบบเฮฮาเป็นกันเอง ^^ ซึ่งจริงๆ แล้วอาหารที่นำมาถ่าย(โดยเฉพาะในภาพโฆษณาทั้งหลาย) ส่วนใหญ่แล้วมักกินไม่ได้ เนื่องจากวัตถุประสงค์ในการทำมานั้นเพื่อการถ่ายทำเท่านั้น
โดยทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ออกมาดูสวยงามน่าทาน เช่น ไอศครีมอาจใช้มันบดผสมสีแทนไอศครีมของจริงที่สามารถละลายได้อย่างรวดเร็วเมื่อไม่ได้อยู่ในอุณหภูมิต่ำกว่า 0 องศา หรือการถ่ายขนมปังถ้าอยากให้ดูเหมือนเพิ่งออกจากเตานั้นเรามักใช้น้ำมันพืช หรืออาจใช้แลคเกอร์กระป๋องพ่นลงไปเพื่อให้ผิวมัน ดูเหมือนเพิ่งออกจากเตานั่นเอง
แต่คราวนี้ เจ้าของสินค้านั้นเอาของจริงมาถ่าย (ทำทองหยอดปลอมมันคงยากกว่่าของจริงนะ ว่ามั๊ย..) ก็ เลยถ่ายไปกินไป หวานปากจริงๆ
ประสบการณ์วันนั้นก็เลยอยากเอามาถ่ายทอดให้ฟังกันเอาเป็นว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันก็แล้วกันหรือใครมีอะไรเสริมก็รบกวนด้วยครับเพราะการเขียนครั้งนี้เป็นการเขียนด้วยทัศนคติส่วนตัวล้วนๆ ไม่ได้มีทฤษฎีอะไรมารองรับมากมาย ^^